เกาะล้าน ไปเช้าเย็นกลับก็ได้นะแจ๊ะ
ฮัลโหลวววววว ร้อนมั้ย? ร้อนเนอะ ร้อนมากๆ ร้อนแบบเหี้ยๆ อุ๊ปซ์! ร้อนแบบนี้ก็ต้องนึกถึงทะเล แต่เวลาก็มีกันไม่มากด้วยน่ะสิจะไปที่ไหนที่มันใกล้ๆกทม.แล้วทรายขาว น้ำใส แล้วต้องไปเช้าเย็นกลับ เกาะล้านก็เลยลอยมาเป็นอับดับแรก เรานัดกัน8โมงเช้าที่อนุเสาวรีย์ชัย เพื่อที่จะไปขึ้นรถตู้กัน 99บาท ซึ่งพอไปถึงก็มีเหตุเซอไพรส์ นั่นคือ รถตู้หมด!! มาอีกทีรอบ9.30น. เอาละไง ถามวิน พี่แกก็บอกให้เดินไปตรงวงเวียน จะมีอีก1ที่ให้ไปถามดู พอไปถามอีกที่ บอกว่ารอ2-3ชั่วโมง โอ้ววว มายกอดส์!!! เราเลยบากหน้าเดินกลับไปที่แรกสอบถามก็ได้คำตอบเดิม แต่การบริการแย่มาก ทำเหมือนเรามาขอขึ้นฟรี พูดจาตะคอกเสียงดัง โดยเฉพาะคนที่เป็นทอมนี่ขอเรคคอมเมนเลยว่าแย่มาก มีบอกด้วยว่าถ้ายืนตรงนี้จะเสียตังเก็บตังเพิ่ม!! นางคงไม่แคร์ลูกค้าไง เพราะวันนั้นหยุดยาวคนเยอะ ( เราไปวันจันทร์ที่4พค.58 พูดตามตรงนึกว่าคนไม่เยอะเพราะคิดว่าคนเที่ยวตั้งแต่วันเสาร์ละ ) ไอ้เราก็ไม่อยากอยู่ตรงนี้แล้วเลยเดินหนีออกมา รำคาญเสียงอินี่ไหม่ไหว เลยขอลา คิดในใจสงสัยทริปนี้จะล่ม จะเปลี่ยนไปที่อื่นละ แต่เทพบุตรขี่ม้าขาวก็มาโปรด 5555 หนึ่งในทีมงานเราบอกว่าอาสาขับรถไปให้ แต่ไม่ชำนาญเส้นทางนะ ไม่เป็นไร เรามีGoogle map (ไม่หลงร๊อกกก 5555) หลังจากนั้นเราก็เดินทางไปที่บ้านเพื่อนและขับรถมุ่งตรงไปยังพัทยา Let's go!!
ระหว่างทางไปพัทยา พอเข้าพัทยาแล้วรถตดหนักมาก อากาศก็ร้อนนนนนนน(น.หนูล้านตัว)ก็เกิดเหตุสุดวิสัยขึ้น เมื่อรถคันหน้าจองค้างนิ่ง ห๊ะ เกิดไรขึ้น สักพักมีผู้หญิงวัยกลางคนเดินลงมาเคาะกระจก ก๊อกๆ พูดว่า "ขอโทษนะคะ ทางหลวงพัทยาหมายเลขไรคะ?" ด้วยความที่ไม่รู้ก็ตอบไปว่าไม่รู้ แล้วพี่คนนั้นก็บอกว่าตอนนี้รถเสียสตาร์ทไม่ติดเลย เราก็เลยตอบไปว่า "ทำไมไม่ใช้2TDDล่ะ เพราะใช้แล้วเครื่องฟิตสตาร์ทติดง่าย" ถุ๊ยย ไม่ใช่! เราก็เลยลงไปช่วยกันเข็นไปข้างทาง เฮ้อ พูดแล้วก็เห็นใจ ไม่รู้ตอนนี้จะถึงบ้านยัง (ถึงแล้ว!!)
ออกทะเลไปตั้งเยอะ ทั้งๆที่ยังไม่ถึงทะเลเลย เมื่อขับไปถึงเราก็หาที่จอดรถ ตรงข้างทางมีเขียนว่า มีที่จอดรถดูแลอย่างดี เมื่อเราขับไปจะเห็นกลุ่มวินมอเตอร์ไซค์ชายฉกรรจ์อยู่ก็เดินเข้าไปไม่ต้องกลัวพี่เขา คือให้คนและของลงจากรถก่อน เหลือแค่คนขับ1คน แล้วขับตามวินไป เสีย100บาทค่าที่จอดและค่ามอเตอร์ไซค์มาส่งอีกอีก50บาท (จริงๆพี่น่าจะรวมค่ามอไซค์ใน100นึงนั่นนะ) แต่เอาเถอะ เข้าใจวิธีการทำมาหากิน (รวยเละ)
หลังจากนั้นเราก็ไปซื้อตั๋ว เราไปถึงเวลา12.30น. เรือ30บาทเพิ่งออกจากฝั่งไป ซึ่งแปลว่า ตกเรือ ไปไม่ทัน เราจึงต้องหาอีกเจ้า ซึ่งแพงกว่า แต่ก้ได้ไปเร็วขึ้น 150 ไป-กลับ รอบสุดท้าย17.00น แต่ป้าบอกว่ามันแรทไม่ต้องกลัวกว่าเรือจะออกก็17.30น. แหน่ะ ก็โอเค ไม่มีทางเลือกแล้ว ก็ขึ้น เรือออก12.40 รีบสุดพลัง ท่าเรือก็ไกล สวมวิญญาณ4x100เมตร วิ่งแข่งกับสปีดโบ๊ท
เมื่อขึ้นเรือมา ที่นั่งข้างล่างเต็มหมด ข้างบนแดดก็ร้อน กลัวผิวที่เสียอยู่แล้วจะเสียขึ้นไปอีก ก็เลยจำใจนั่งข้างเรือหลบแดดเป็นแรงงานต่างด้าวหลบเข้าเมือง ก็ได้โค้กขวดละ30บาทนี่แหล่ะปะทังชีวิต (ซื้อของมากินเองดีกว่านะ ที่นี่ชาร์ตอลังมาก)
ระหว่างนั้นก็นั่งชมวิวธรรมชาติ แดดแรงๆลงตีหน้า แต่กลิ่นทะเลนี่มันชื่นจายยยยยยย น้ำสีครามสวยสดใส
หลังจากลงเรือลำเดียวกันละ อีกไม่กี่อึดใจก็ถึงฝั่ง แต่เขาให้เราเดินขึ้นนี่ไปยังฝั่ง เขาเรียกไนรอ่ะ แต่สนุกดีเหมือนเดินบนแคทวอล์คกลางทะเลย มโนเป็นผู้แข่งขันThe Face กิกิ
เมื่อหนังท้องตึง หนังตาก็เริ่มหย่อน ังนั้นเราจึงไปนอน.. ม่ายช่ายยยย อย่างที่บอกไปวันนี้ไปเช้าเย็นกลับ เราจึงต้องใช้เวลาให้คุ้มที่สุด กินเสร็จเราก็ออกไปยังชายหาดเลยจ้า เปลี่ยนชุดเล่นน้ำตามอัทธยาศัย
วุ๊ย เจอไรอ่ะ ทิงกี้วิงกี้ <3
เห็นอะไร4ขาเป็นฝูงเดินมาไกลๆ
น้องหมา4ขสครับ สงสัยจะนร้อน วิ่งลงไปเล่นน้ำกันใหญ่ เห็นแล้วก็น่ารักดี
ตัวนี้มาทีหลังเพื่อน เล่นคนเดียวจ้า 555 |
น้ำทะเลเข้าปากฝรั่งน้อย รสเกลือเต็มๆเค็มเลย |
สบายมั้ยยยย |
น่ารัก เหมือนคิวปิดน้อยเลยยย >///< |