NIKKO CAFE เรื่อยๆตามสไตล์คนเมือง

         ช่วงนี้กระแสสโลวไลฟ์กำลังมาเนอะ  (จริงๆมันก็มีมานนานละล่ะ) นี่ก็ไม่เข้าใจหรอกว่าคำว่าสโลวไลฟ์จริงๆแล้วมันคืออะไร(เลยไม่กล้าออกตัวแรง) เพราะทุกวันนี้ชีวิตก็ไม่ได้สโลว์อะไรเลย แปบๆวันศุกร์ แปบๆวันจันทร์ละ แปบๆครึ่งปีหลังละ ชีวิตมันเร็ว เอาเป็นว่าใครอยากจะสโลวไลฟ์สปีดไลฟ์ก็ใช้ชีวิตไปเถอะ ชีวิตของเรา ความสุขของเรา เงินของเรา (หยุด! ไม่ดราม่า555) ถ้าพูดถึงสโลวไลฟ์ก็จะนึกถึงประเทศญี่ปุ่น พอพูดถึงญี่ปุ่นก็ทำให้นึกถึงร้านNIKKO CAFE ตรงเอกมัย12 เราเคยไปร้านนี้มาหลายครั้งแล้วล่ะ(แต่ก็นานละ) แล้วครั้งนี้ติดกล้องไปด้วย ( ครั้งอื่นก็ติดกล้องไปแต่ไม่ได้ถ่าย พักบ้างจับกล้องมาตลอด555 ) ครั้งนี้เป็นการมีตติ้งกับเพื่อน ก็คุยๆกันว่าร้านไหนที่สามารถตอบโจทย์ได้ทุกอย่าง ทั้งอาหาร เครื่องดืม และแอลกอฮอล์ ฮี่ๆๆ เลยลงเอยที่ร้านนี้แล...

หลายๆคนคงได้ยินชื่อและเคยไปร้านนี้กันมั่งละล่ะ เพราะร้านนี้ก็เปิดมานานสักพักละ ที่เราติดใจร้านนี้พูดได้เลยเป็นเพราะบรรยากาศและการตกแต่งล้วนๆ ใครชื่อชอบร้านเงียบๆ โปร่งๆ สบายๆไม่อึดอัด มีปลั๊กไฟให้เสียบ ไวไฟฟรี นั่งคุยงานอ่านหนังสือหรือจะมามีตติ้งกับเพื่อนๆ เราว่าNIKKO CAFEน่าจะตอบโจทย์ได้นะ NIKKO CAFE ตกแต่งแนว Modern Japanese ด้วยการใช้ไม้สีอ่อนเข้มสลับกันไป คุมโทนด้วยสีน้ำตาลและดำ ตกแต่งด้วยกระจกใส ทำให้บรรยากาศดูโปร่งโล่งสบาย ไม่อึกอัดอย่างที่บอกไปข้างต้น ข้างหน้าร้านมีที่จอดรถได้ประมาณ4-5คัน (ถ้าจำไม่ผิดนะ)

ร้านมี2ชั้น แบ่งเป็น4โซนด้วยกัน โซนแรกคือหน้าร้านเลย เป็นกลางแจ้ง ถึงแม้ภูมิสภาพไทยแลนด์จะร้อนมากแค่ไหน แต่เราว่าด้วยการตกแต่งของร้านก็ทำให้ปรับอุณหภูมิใจเราให้เย็นขึ้นได้ (น่อววววว..)

ออกมานั่งชิลตอนแดดตกก็ชิลๆดี

เมื่อเดินเข้ามาในร้านก็จะพบเาเตอร์บาร์ยาวสีไม้อ่อน ตกแต่งเยอะแต่ลงตัว ดูสวยงามตามท้องเรื่อง ส่วนตัวชอบเคาเตอร์เขามากเลย รายละเอียดมันยิบย่อยดีไปหมด

ขนมน่ากินจุงซ์...

หลังจากเข้ามาในร้านก็ต้องสั่งอาหารตอนนั้นเลยแล้วพนักงานก็จะให้เบอร์เลขโต๊ะมา ส่วนเครื่องดืมแอลกอฮอล์สั่งได้หลัง4โมงเย็น  เราก็หาที่นั่งเอาเลือกว่าจะนั่งตรงไหน พนักงานเขาก็จะมาเสิร์ฟตามเบอร์ที่เราได้มา (จำไม่ได้ว่าแต่ก่อนมีแจกเบอร์แบบนี้มั้ย เพราะที่มากินล่าสุดก็2ปีละ ตอนนั้นคนไม่ค่อยเยอะ ชิลมากกก 5555 แต่ตอนนี้คนเยอะดี) เมื่อเดินเข้ามาก้จะเจอโซนที่นั่งโซนที่2 จะมีอยู่ประมาณ3-4โต๊ะ แน่นอน คนเยอะโซนนี้เต็มละ

ดังนั้นเราจึงขึ้นมาชั้น2 เราจะพบกับโซนที่3 โซนนี้จะอยู่ในห้องกระจก เวลาเรามาทีไรก็นั่งแต่โซนนี้แหล่ะ มันเงียบและเป็นส่วนตัวดี เข้าไปเห็นแว๊บแรกผ่านกระจกก็แอบหวั่นใจเพราะคนเยอะมาก จะเหลือที่ให้เรานั่งมั้ย T__T

คนเต็มห้องเลย ( ขออนุญาติเบลอหน้าคร๊าบบบ _/\_ )

แต่ก็โชคดีเหลืออีก1โต๊ะพอดี อ่ะได้ที่นั่งก็ให้เพื่อนเฝ้าโต๊ะ แล้วเราก็ไปถ่ายรูปเก็บมารีวิวต่อดีกว่า อิอิ ป่ะต่อกันที่โซนสุดท้าย โซนนี้คือบาร์(รึเปล่า?) โซนนี้เหมาะสำหรับแกงค์เพื่อนที่มาแฮงค์เอาทืกัน สามารถบุหรี่ได้ เป็นโซนที่ใหญ่สุดของร้าน คนทยอยมากันเรื่อยๆ

เรียกเพื่อนมาเป็นแบบให้ซะหน่อย 555

เอาล่ะดูบรรยากาศร้านไปครบละ ต่อไปคือสิ่งที่รอคอยล่ะ อาหารที่สั่งไปนั่นเอง มามะ เริ่มกันเถอะ

จานแรกคือChachu Don (200 บาท) เป็นเนื้อหมู4แผ่นกลมๆวางโปะๆกันไว้บนข้าว หน้าตาก็ดูน่าทานดีแต่ทำไมมันดูแห้งๆหว่าาา... อ่ะลองกินก่อน พอกินคำแรก คือเราว่ามันจืดไปหน่อย(หรือว่านี่คือรสชาดแบบญี่ปุ่นแท้ๆ555) เอาเป็นว่ามันไม่ค่อยถูกจริตกับปากเราเท่าไหร่ คือเห็นหน้าตาในเมนูแล้วมันต้องดูมันๆเค็มๆหวานๆไง (แต่น้ำซุปอร่อย พูดเลย)

จานที่2คือShrimp Omlet (130 บาท) จานนี้หน้าตาดูฟรุ้งฟริ้งมากอ่ะ เหมาะสำหรับเด็กอนุบาลและปรถมต้นมากๆ555  ในเรื่องรสชาดโอเค แต่ก็ไม่ได้ถึงกับดีติดใจอะไร ส่วนตัวคิดว่าแพงไปหน่อย

และมาถึงเมนูสุดท้าย ตัวนี้คือซอล์ฟดริ๊งค์ แก้วนี้มีชื่อว่า Cuban Chocolate แปบนะคือมันช็อคโกแลตตรงไหนอ่ะ คือมองไม่เห็นความสอดคล้องของชื่อและรูปลักษณ์ เปรียบเสมือนเลี้ยงน้องหมาแต่ตั้งชื่อว่าน้องแมวยังไงยังงั้น พนักงานเสิร์ฟผิดหรือว่าเพื่อนเราจำชื่อผิด หรือว่ามันชื่อนี้จริงๆ นี่งงจริงๆนะ นี่พูดเลยว่าดาวไม่มั่นใจ 555 (ใครรู้คำตอบที่แท้จริงวานช่วยบอกที) แต่ที่มั่นใจมากคือ ซอล์ฟดริ๊งตัวนี้แรงจริงอะไรจริง ซอล์ฟดริ๊งอะไรแณีงแรงควรเปลี่ยนเป็นฮาร์ดคอร์ดริ๊งค์ อิอิ แต่ที่พูดนี่คือชอบนะ แก้วเดียวพูดเลยอยู่ได้ทั้งงาน 555

หลังจากกรึ่มๆก็มานั่งเมาท์ต่อข้างล่าง พอตอนเปิดไฟร้านนี้ก็สวยไปอีกแบบนะ ให้ฟีลคนละแบบกับตอนกลางวัน แต่ที่ยังเหมือนเดิมคือร้านดูสงบไม่วุ่นวาย เราชอบร้านนี้ก็ตรงนี้แหล่ะ ^^ 

/Pyshie